Πόσες φορές με έχει σταματήσει η αυτοκριτική και η σκέψη ότι αυτό που κάνω θα μπορούσε να γίνει και καλύτερα; Να είμαι πιο έτοιμη

Πόσες φορές η σύγκριση έχει φέρει την αυτοεκτίμηση μου στο χαμηλότερο σημείο; 

Πόσες φορές το «δεν μπορώ» μου δεν έχει νικήσει το «θέλω» μου;

Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο της Marie Forleo με τον καταπληκτικό τίτλο «EVERYTHING IS FIGUREOUTABLE», που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «Για όλα υπάρχει λύση».

Στις πρώτες σελίδες του υπήρχε ένα απόφθεγμα της Μάγιας Αγγέλου. 

«​Do the best you can until you know better. Then when you know better, do better»

Maya Angelou

Να κάνεις ότι κάνεις όσο καλύτερα μπορείς ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ μέχρι να μάθεις να το κάνεις καλύτερα.

Ουάου τι λες τώρα;

Στην πραγματικότητα αν το σκεφτείς είναι μια απλή, λογική σκέψη. Έτσι δεν είναι;

Κάνεις και κάνοντας μαθαίνεις. Τόσο απλό.

Όσο μαθαίνεις τόσο καλύτερα κάνεις. Λογικό; Ναι.

Είναι κάτι που κανονικά και ένα μικρό παιδί θα μπορούσε να σου το διδάξει. Γιατί λοιπόν χρειάζεται μια Μάγια Αγγέλου για να το ακούσεις.

Είναι αυτονόητο σχεδόν. Το ταξίδι ξεκινά με το πρώτο βήμα και από χαμηλά και σιγά σιγά μαθαίνεις να το κάνεις καλύτερα και αυτό δεν σταματάει ποτέ.

Αυτά σκέφτομαι καθώς το διαβάζω.

Όμως συνήθως αυτό που έχεις σκεφτεί να κάνεις και θέλεις να κάνεις, έχεις δει κάποιον άλλον να το κάνει και να το κάνει πολύ καλά. Επομένως συγκρίνεις τον εαυτό σου και παγωμένη μένεις ακίνητη. 

Πώς να συγκριθείς με αυτόν που έχει ήδη κάνει το δρόμο μέχρι εκεί που εσύ θέλεις να φτάσει; Η αυτοπεποίθησή σου πάει στα τάρταρα.

Το ότι κανείς δεν γεννήθηκε βιρτουόζος πιανίστας, πρίμα μπαλαρίνα, υπέροχος ομιλητής, γράφοντας αριστουργήματα το ξεχνάς. Το ότι όλοι έχουν μια μεγάλη πορεία δοκιμών και αποτυχιών που τους δίδαξαν να γίνουν αυτό που είναι σήμερα και να σε εμπνέουν το απωθείς στο βάθος του μυαλό σου. Δεν θες να το σκέφτεσαι.

Όλοι ξεκίνησαν από κάπου, να το θυμάσαι! 

Θυμάμαι ακόμα την έκπληξη μου όταν ανακάλυψα κάτι παλιά βίντεο του Anthony Robbins από την αρχή της καριέρας του και συνειδητοποίησα ότι όταν ξεκίνησε δούλευε με μικρές ομάδες των 6-8 ατόμων και όχι μιλώντας σε αίθουσες γεμάτες με 4.000 άτομα. Γι αυτό αξίζει να διαβάζεις τις βιογραφίες των ανθρώπων που θαυμάζεις. Είναι πηγή έμπνευσης.

Πως μπορείς λοιπόν να κάνεις αυτό που θες και να μην απογοητευτείς που δεν το κάνεις από την πρώτη μέρα σαν βιρτουόζος; Καλή ερώτηση.

Θα μοιραστώ μαζί σου τα 4 σημεία που με κρατούν εμένα στο δρόμο.

​Ξεκίνα ακόμα και αν δεν νιώθεις έτοιμη.

Ναι ακούγεται πιο εύκολο από ότι είναι. 

Ξεκίνα όταν νιώσεις ότι αυτό που θα κάνεις είναι το καλύτερο που μπορείς να δώσεις με όσα ξέρεις σήμερα, για να το πω λίγο πιο σωστά.

Ακόμα και αν ξέρεις ότι υπάρχει «το καλύτερο» επέτρεψε στον εαυτό σου να κάνει αυτό που μπορεί με τα μέσα που έχει σήμερα.

Δοκίμασε επιτρέποντας στον εαυτό σου να μάθει από την διαδικασία.

Δοκίμασε δίνοντας τον πραγματικά καλύτερο εαυτό σου αυτή τη στιγμή.

Μην κρύψεις τις αδυναμίες σου χρησιμοποίησε τις.

Μάθε από τα λάθη σου! 

​Έχεις σκεφτεί πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας αν πιστεύαμε ότι το λάθος δεν παρά μια ένδειξη ότι κάτι διαφορετικό πρέπει να κάνουμε. 

Έχουμε όλοι στα μάτια μας τη κόλλα με τα κόκκινα σημάδια να σε έκανε να αισθάνεσαι χάλια.

Σε έκανε να βλέπεις τον εαυτός σου σαν αποτυχία. Όταν στην πραγματικότητα αυτό που χρειαζόσουν ήταν ενθάρρυνση για να δοκιμάσεις έναν άλλο τρόπο σκέψης.

Οι περισσότεροι δεν μάθαμε να μαθαίνουμε από τα λάθη μας. 

Μάθαμε να τα κρύβουμε και να ντρεπόμαστε για αυτά. 

Να προσπαθούμε να τα ξεχάσουμε. 

Να τα εξαφανίζουμε κάτω από το χαλί. 

Σχεδόν ποτέ δεν μας είπαν ότι, οι μόνοι που δεν κάνουν λάθος είναι αυτοί που δεν κάνουν τίποτα, και ότι τα λάθη είναι πολύτιμα, γιατί είναι ο οδηγός που σε πάει στην επιτυχία.

Προσωπικά νομίζω ότι θα ζούσαμε σε έναν άλλο κόσμο αν η εκπαίδευση μας στηριζόταν σε αυτή την αρχή

Τα λάθη μας είναι οι οδηγοί μας στην επιτυχία!!!

Άκου το feed back όχι την κριτική, τον φόβο ή τις προσδοκίες των γύρω σου!

Όποιος εκτίθεται, κρίνεται. ΝΟΜΟΣ. 

Ναι ξέρω σε κανέναν δεν αρέσει η κριτική, ούτε σε μένα πίστεψε με.  Παρόλο που συχνά πιάνω τον εαυτό μου επίσης να κρίνει, ευτυχώς όλο και λιγότερο.

Η ουσία όμως είναι το feed back, βλέπεις έχει μεγάλη διαφορά η κριτική από το feed back. 

Κριτική κάνει όποιος θέλει να δικαιολογηθεί γιατί ο ίδιος δεν κάνει τίποτα.

Feed back – ανατροφοδότηση δηλαδή – τροφή για σκέψη, δίνει όποιος αναγνωρίζει την προσπάθεια και βάζει τον εαυτό του στην δύσκολη θέση του άλλου που εκτίθεται. 

Σημασία έχει λοιπόν η άποψη εκείνου που έχει δοκιμάσει, που έχει δοκιμαστεί, που έχει κατέβει στην αρένα και ξέρει πόσο δύσκολο είναι να «κάνεις».

Δεν έχει εκείνου που φοβάται ή θεωρεί ότι ξέρει πως θα έπρεπε να γίνουν τα πράγματα θεωρητικά, χωρίς να έχει δοκιμάσει να τα κάνει ποτέ.

Διάλεξε λοιπόν προσεκτικά τι θα «ακούσεις» και από ποιον.

Να θυμάσαι γιατί ξεκίνησες και να μην το εγκαταλείπεις!

Last but not least, να θυμάσαι ΠΑΝΤΑ γιατί ξεκίνησες. 

Γράψε το, ζωγράφησε, το επινόησε τρόπους να στο θυμίζουν.

Αυτός είναι που θα σε κρατήσει στο δρόμο σου όποιος και αν είναι αυτός, που δεν θα σε αφήσει να τα παρατήσεις.

Συχνά στην πορεία η διαδικασία φαίνεται πιο σημαντική από την αιτία που σε έκανε να ξεκινήσεις. 

Μην το επιτρέψεις. Μάθε να συντηρείς τον ενθουσιασμό σου γι αυτό που ονειρεύεσαι!!! 

Βρες τρόπους υπενθύμισης του αρχικού σου στόχου. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. 

Να θυμάσαι όσο τη πρόθεση σου, το αρχικό σου ΓΙΑΤΙ.

Όσο αυτό είναι ζωντανό τίποτα δεν μπορεί να σε σταματήσει.

Έχεις ΔΩΡΑ να φέρεις στην ζωή αυτή και μόνο εσύ μπορείς να το κάνεις αυτό. Πίστεψέ με

Και να θυμάσαι ότι δεν είσαι μόνη!!


Αν βρήκες αυτό το άρθρο ενδιαφέρον μοιράσου το στόχος μου είναι να βοηθήσω όσο περισσότερες γυναίκες να ζήσουν τη ζωή που ονειρεύονται. Αν θέλεις βοήθεια μη διστάσεις  να επικοινωνήσεις με κάθε τρόπο μαζί μου. 

Είμαι εδώ για σένα.

xxx

Κάλλι

Η ζωή είναι υπέροχη και αξίζει να την ζεις με πάθος!