Έχεις ακούσει την έκφραση «Μια φορά ζούμε». Υπάρχουν και τραγούδια που το υποστηρίζουν και μελωδικά. Συνήθως το θυμόμαστε κάθε φορά που κάνουμε κάτι εκτός των συνηθισμένων περισσότερο σαν δικαιολογία για την όποια παρέκκλιση, τον υπόλοιπο καιρό απλά θεωρούμε ότι υπάρχει χρόνος.
Κάπου διάβασα και μου άρεσε πολύ «Ζούμε κάθε μέρα, μια φορά πεθαίνουμε». Υπέροχο και τόσο αυτονόητο κάθε μέρα ζούμε.
Η πραγματικότητα είναι ότι το πολυτιμότερο αγαθό που έχεις είναι ο χρόνος, γιατί όσον ξοδεύεις δεν υπάρχει περίπτωση να σου τον επιστρέψει κανείς.
Γεννημένη σε μια οικογένεια που όλο κάτι έπρεπε να περιμένουμε για να ζήσουμε, όπως ήταν λογικό εκπαιδεύτηκα και εγώ να βάζω τις προσωπικές μου επιθυμίες σε δεύτερη μοίρα και να περιμένω την Δευτέρα. Μέχρι που η ζωή μου έμαθε με τον πιο πονετικό τρόπο ότι μπορεί να τελειώσει χωρίς να έχεις προλάβει να ζήσεις.
Νομίζω ότι αυτό ήταν το μεγαλύτερο μάθημα στη ζωή μου. Παρόλα αυτά συχνά πιάνω τον εαυτό μου να αμφιταλαντεύεται ανάμεσα σε αυτό που «θέλει» και σε αυτό που ξέρει να κάνει πάντα, να αναβάλει. Ένας χορός που σε φέρνει σε ανισορροπία μια που σε τραβάει πότε από δω και πότε από κει.
Το λες εσύ αυτό ή μόνο σε μένα συμβαίνει;
Υπάρχει κάτι που περιμένεις για να αρχίσεις να ζεις; ή να ξανα-ζήσεις;
Κρατήσου ενεργός, ποτέ μην αποσύρεσαι
Θυμάμαι στην παρουσίαση του βιβλίου του Ikigai ανέφερα ότι στην Οκινάουα οι άνθρωποι δεν παίρνουν ποτέ σύνταξη, συνεχίζουν να είναι ενεργοί μέχρι το τέλος της ζωής τους. Μια κυρία από τις πρώτες σειρές είπε σχεδόν μέσα από τα δόντια της «και εμείς που περιμένουμε να πάρουμε σύνταξη για να ζήσουμε;» Σταμάτησα και της ζήτησα να επαναλάβει δυνατά αυτό που είπε γιατί αφορούσε πολλούς, και εκείνη ντροπαλά αλλά σταθερά το έκανε. Είδα να κινούνται πολλά κεφάλια στην αίθουσα και ήξερα ότι δεν είναι η μόνη. Τη ρώτησα «Πως ξέρετε ότι θα πάρετε σύνταξη;» και μου είπε «Ελπίζω» και τη ρώτησα «Τι κάνετε αυτή την στιγμή; Δεν ζείτε;» και μου απάντησε «Επιζώ».
Δεν θα υποκριθώ ότι με εξέπληξε και δεν καταλάβαινα τι λέει, ούτε ότι δεν το είχα ξανακούσει.. ούτε καν ότι δεν το έχω ζήσει. Έχω περάσει εποχές που απλά επιζούσα.
Όμως είναι καλό να ξέρεις ότι η ζωή είναι κάθε στιγμή παρούσα είτε εσύ την απολαμβάνεις είτε όχι και κυρίως είναι απρόβλεπτη. Και είναι ουσιαστικό να ξέρεις ότι αυτή δεν είναι η μόνη σου επιλογή. Ναι επιλογή.
Αν περιμένεις να ...
Αν λοιπόν είσαι από εκείνους που περιμένεις ..
.. να χάσεις κιλά για να ..
.. να παντρευτείς ή να χωρίσεις
.. να τελειώσεις το σχολείο
.. να πάρεις πτυχίο
.. να βρεις δουλειά
.. να πάρεις σύνταξη
.. να μεγαλώσουν τα παιδιά
.. να κάνεις παιδιά
για να ζήσεις ή να χαρείς.
Αν αναβάλεις κάτι
.. από Δευτέρα
.. από τον άλλο μήνα
.. στις 15
Τότε καλό είναι να θυμάσαι ότι η ζωή δεν είναι δεδομένη, είναι εδώ σήμερα και δεν είναι ανάγκη να περιμένεις απολύτως τίποτα για να την απολαύσεις.
Η απόφαση είναι δική σου!
Ωραία τα λες, θα μου πεις και όπως μου είπε μια φίλη κάποτε «τα λες εύκολα, είναι;»
Και ναι και όχι.
Είναι εύκολο γιατί η απόφαση είναι στο χέρι σου. Άρα εσύ αποφασίζεις αν θα αλλάξεις και πόσο γρήγορα και εύκολα θα γίνει αυτό.
Και είναι δύσκολο γιατί έχεις χιλιάδες πεποιθήσεις για να μην κάνεις αυτή την αλλαγή.
Για να έχεις φτάσει όμως στο σημείο να συνεχίζεις να με διαβάζεις σημαίνει ότι κάτι σε αυτό που ζεις δεν σου αρέσει.
Όμως θα πρέπει να σε προειδοποιήσω δεν υπάρχει μαγικός τρόπος. Δεν υπάρχει χάπι που να το παίρνεις και να αλλάζεις. Δεν υπάρχουν μαγικά λόγια για να τα πεις και να γίνεις διαφορετικός. Όσο και να λες τα πράγματα θα πάνε καλά αν δεν κινηθείς δεν είναι σίγουρο ότι θα πάνε πουθενά.
Δεν υπάρχει καν η νεράιδα νονά να σε μεταμορφώσει σε πριγκίπισσα.
Όλα είναι στο χέρι σου. Είναι δική σου επιλογή –και εγώ λέω ευτυχώς– γιατί μπορεί και να μην σου αρέσει να είσαι πριγκίπισσα. Γιατί μπορεί να υπάρχουν κομμάτια που αγαπάς σε σένα και να θέλεις να αλλάξεις μόνο τα κομμάτια που σε πονούν και σε δυσκολεύουν και όχι ό,τι οι άλλοι πιστεύουν ότι πρέπει να αλλάξεις. Γιατί είναι η δική σου ζωή.
Όπως όμως λέει ο Tony Robbins όλες οι αλλαγές γίνονται με μια επιλογή.
Όλες οι αλλαγές γίνονται με μια επιλογή.
Anthony Robbins
Ποια είναι η δική σου ιστορία;
Και το ερώτημα είναι ποια είναι η ιστορία που εσύ λες για σένα. Ποιοι είναι οι λόγοι που σε κάνουν να μην έχεις αυτό που θέλεις; Τι είναι αυτό που σε κάνει να αναβάλεις να ζήσεις;
Μην φανταστείς ότι ο δρόμος είναι ευθεία, δεν είναι. Έχει στροφές, έχει ανηφόρες, έχει κρυμμένα σημεία.
Θέλει κουράγιο να τον περπατήσεις μέχρι το τέλος.
Σκέψου ότι οτιδήποτε θέλεις αν το είχες αρχίσει πριν από 10 χρόνια σήμερα θα το είχες κατακτήσεις και σκέψου ότι αν δεν το ξεκινήσεις σήμερα σε 10 χρόνια θα κάνεις την ίδια σκέψη.
Ευτυχώς δεν είσαι μόνη σου ή μόνος σου -γιατί δεν είναι μόνο οι γυναίκες υπάρχουν και πολλοί άντρες που θέλουν να αλλάξουν πράγματα στη ζωή τους. Και αυτό είναι σημαντικό. Υπάρχουν πολλές πληροφορίες εκεί έξω και πολλοί άνθρωποι που μπορούν να σε βοηθήσουν -και εγώ ναι είμαι εδώ αν θέλεις να δουλέψεις μαζί μου- για να βρεις τι ακριβώς είναι αυτό που χρειάζεσαι, για να σταματήσεις να χορεύεις ανάμεσα στο «μπορώ» και στο «θέλω».
Αν βρήκες αυτό το άρθρο ενδιαφέρον και νομίζεις ότι μπορεί να βοηθήσει και άλλους μοιράσου το. Θα χαρώ πολύ. Αν θες έλα να μιλήσουμε την Κυριακή στο live αυτή τη φορά θα το κάνουμε στο Zoom για να μπορείς να συμμετάσχεις.
Πάρε λοιπόν την ιστορία σου, φτιάξε έναν καφέ και έλα να τα πούμε την Κυριακή στις 11.00 όπως συνήθως, θα μεταδοθεί και live στο facebook.
Για να παίρνεις νέα μου κάνε like στη σελίδα του New Path by Kalli στο facebook και αν δεν έχεις γραφτεί στην mail list μου κάντο τώρα και θα λαμβάνεις στο mail σου τα άρθρα του blog μου και νέα, συμβουλές και workshops.