Χωρίς όμως αυτό μας πτοεί στο ελάχιστο, εκεί εμείς, ξαναβάζουμε 100 και πλέον στόχους για την επόμενη χρονιά, κάπως όπως παίζουμε χαρτιά για το καλό και πίνουμε σαμπάνια το βράδυ της πρωτοχρονιάς.
Έτσι ξανα-αποφασίζουμε ότι θα πάμε ένα ταξίδι, ξανά σχεδιάζουμε ότι θα πάρουμε καινούργιο αυτοκίνητο, ξανά-υποσχόμαστε ότι θα χάσουμε 10-20 κιλά, θα γυμναζόμαστε περισσότερο, κρυφογελώντας μέσα μας ξέροντας ότι την επόμενη πρωτοχρονιά το πιο πιθανόν είναι ότι και πάλι δεν θα θυμόμαστε καν τι είχαμε πει να κάνουμε την προηγούμενη χρονιά.
Και έρχεται λοιπόν ο κύριος PeterDruker και λέει, ότι ο καλύτερος τρόπος να προβλέψεις το μέλλον σου είναι να το δημιουργήσεις. Και ότι αυτή είναι η διαφορά του να πηγαίνεις τη ζωή σου εσύ εκεί που την θες από το να σε πηγαίνει εκείνη εκεί που θέλει.
«Ναιιιι» σε ακούω ήδη να λες κοιτώντας με λοξά, «αλλά υπάρχουν και τα απρόβλεπτα αυτά που δεν ορίζω εγώ. Δεν ξέρεις το ρητό που λέει ότι, όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια ο Θεός γελάει. Άσε που όσες φορές έχω σχεδιάσει κάτι, όλα μου πάνε στραβά.»
Να διαφωνήσω μπορώ ; Δεν μπορώ.. ή μήπως μπορώ;
Θα συμφωνήσω ότι μερικές φορές άλλα σχεδιάζεις και άλλα γίνονται τελικά.
Θα συμφωνήσω ότι το να σχεδιάσεις δεν είναι εύκολο – άλλωστε γι’ αυτό κάνω και τη δουλειά που κάνω. Πώς να ξέρεις τι θες, γιατί το θες και κυρίως αν το θες πραγματικά;
Έχω λοιπόν να σου προτείνω ένα πείραμα, κάντο για ένα μήνα .. κάντο για μια βδομάδα.. κάντο για την επόμενη μέρα. Ξεκίνα με μικρά βήματα και από απλά πράγματα που σου τρώνε ενέργεια. Αγόρασε ένα ημερολόγιο και σκέψου τι θέλεις να κάνεις – τι «πρέπει» να κάνεις, όπως το λες εσύ - σημείωσε πότε θέλεις να κάνεις και μετά σκέψου – γιατί το θέλεις αυτό, τι θα σου προσφέρει, τι θα σε κάνει να νιώσεις αν πληρώσεις ας πούμε τον λογαριασμό στην ώρα του.
Γιατί υπάρχει μια αλήθεια όταν θέλεις κάτι πολύ πάντα βρίσκεις τον χρόνο και το μέσον για να το πραγματοποιήσεις.
Και επειδή εγώ είμαι γυναίκα και σαν γυναίκα σκέφτομαι, αν και εσείς έχετε βρει τον εαυτό σας να κάνει αυτόν τον καταπληκτικό διάλογο: «Τι να φτιάξω αύριο;» «Κάνε ό,τι θες!» «Έλα ρε μαμά όσπρια βρήκες να κάνεις;» Η ζωή γίνεται πολύ πιο εύκολη αν προγραμματίσεις ας πούμε το φαγητό της εβδομάδας για την οικογένεια σου. Είναι σαφώς πιο εύκολο να προμηθευτείς ό,τι χρειάζεσαι και να ξέρουν όλοι τι θα φάνε. Και αν δεν θες να ζεις στην ασφάλεια του ξέρω τι με περιμένει κάθε μέρα όπως εγώ – γιατί που ξέρω τι διάθεση θα έχω - επέτρεψε στον εαυτό σου να αλλάζει χωρίς ενοχή, χωρίς κριτική με την δημιουργική σου σκέψη στην πρώτη γραμμή, αλλά με τον κύριο στόχο σου ζωντανό - να φροντίσω την οικογένεια μου και να μην αγχώνομαι.
Γιατί οι άνθρωποι που δεν έχουν δημιουργική σκέψη καταλήγουν στην θέση του θύματος χωρίς καλά-καλά να το συνειδητοποιούν, είτε εγκλωβισμένοι στις επιλογές τους, είτε με την αδυναμία τους να σχεδιάσουν για να μην εγκλωβιστούν.
Χαρτί και μολύβι, λοιπόν ή μάλλον ημερολόγιο και μολύβι και μέρα-μέρα η επόμενη χρονιά μπορεί να γίνει η καλύτερη ever.
Καλή χρονιά να φτιάξουμε απλά γιατί μπορούμε.