Έχεις δοκιμάσει να δώσεις και να σου αρνηθούν. Νομίζω ότι για μένα αυτός είναι ο μεγαλύτερος πόνος. Νομίζω ότι δεν ένιωσα στη ζωή μου ποτέ πιο δυστυχισμένη από τη στιγμή που ήθελα να δώσω και κάποιος αρνήθηκε να πάρει.

Μέχρι που συνειδητοποίησα ότι ήμουν εγώ εκείνη που δεν ήξερα να πάρω. Μου έλεγες πόσο όμορφη ήμουν και χαμογελούσα αμήχανα, μουρμουρίζοντας δικαιολογίες και εξυπνάδες, περιμένοντας τι θα μου ζητήσεις. Μου πρόσφερες βοήθεια και αρνιόμουν, σχεδόν προσβεβλημένη, σίγουρη ότι δεν θα μπορούσα να πληρώσω το αντίτιμο. Με αγαπούσες και εγώ αναρωτιόμουν αν το αξίζω.

Κάποτε, συνάντησα μια σοφή γυναίκα και μου είπε «ΜΑΘΕ να παίρνεις. Μάθε να λες ευχαριστώ και να παίρνεις, απλά χωρίς σκέψεις. Μάθε να χαίρεσαι.»

Μου πήρε χρόνο, πολύ χρόνο, ακόμα και τώρα μερικές φορές το ξεχνάω και πρέπει να μου το ξαναθυμίσω. Όμως τώρα είμαι πια σίγουρη.

Αν δεν ξέρεις να πάρεις, δεν ξέρεις να δώσεις.

Καλή μέρα να φτιάξουμε!