Καλλιμέρα σε όλους...

Μερικές φορές σκέφτομαι πως ωραία τα λέμε εμείς αυτά τα «ζήσε στο τώρα», «ζήσε τη στιγμή» και άλλα παρόμοια. Μπράβο μας που τα ξέρουμε και ακόμα περισσότερο μπράβο μας αν τα κάνουμε. 

Τι σημαίνει το ζήσε το τώρα στην πράξη; νιώθω την ερώτηση στο «βλέμμα», γιατί αφού κάποιος τις λέξεις τις καταλαβαίνει, σπάνια κάνει την ερώτηση δυνατά.

Κάποτε θυμάμαι πανηγύριζα την Παρασκευή και μελαγχολούσα τις Κυριακές το απόγευμα. Κάποτε καταχώνιαζα τα χρωματιστά μου ρούχα, για όταν θα χάσω 20 κιλά και φορούσα ότι έβρισκα. Κάποτε αναπολούσα την πρώτη μου αγάπη. Κάποτε περίμενα να μεγαλώσουν τα παιδιά μου για να .. Όταν οι προτάσεις σου αρχίζουν με το αν, με το να, με το όταν, με το αφού, τότε δεν ζεις στο τώρα.

Έχω μια συνήθεια, όταν είμαι έξω χαλαρή, μόνη, στο μετρό, περιμένοντας μια φίλη, παρατηρώ τους ανθρώπους γύρω μου. Είναι ένα παιχνίδι που παίζω με τον εαυτό μου, τους περιεργάζομαι (όσο πιο διακριτικά γίνεται) και προσπαθώ να μαντέψω τι νιώθουν, τι σκέφτονται, ποια είναι η ιστορία τους. 

Συχνά βλέπω ανθρώπους στο ίδιο τραπέζι, συνήθως δυο-δυο, ζευγάρια ή και φίλοι, καμιά φορά είναι και μεγαλύτερη παρέα. Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι έχουν από ένα κινητό μπροστά τους και «επικοινωνούν» με «άλλους», γελούν μαζί τους, ανταλλάσσουν μηνύματα, μάλιστα μοιράζονται και τις έξυπνες ατάκες που τους στέλνουν με αυτούς που είναι «μαζί». Τους κοιτώ και αναρωτιέμαι γιατί βγήκαν με αυτούς, αφού θα ήθελαν να είναι με τους άλλους; Το καταπληκτικό είναι ότι βγάζουν και selfie, γεμάτα χαμόγελα, για να δείξουν στους άλλους, τι ωραία που περνούν εκεί και μετά ξαναβουτούν στην οθόνη τους. Φωτογραφίζουν το φαγητό τους και το αφήνουν να κρυώσει, απείραχτο για ώρα. Μοιάζουν σαν να προσπαθούν να φυλακίσουν την στιγμή για να την δουν αργότερα, όταν θα έχουν χρόνο, χάνοντας την ουσία της, τη γεύση του ΤΩΡΑ.

Επίσης έχετε παρατηρήσει τους ανθρώπους που συζητούν με ενθουσιασμό και περιγράφουν το «άλλο» μαγαζί που είχαν πάει και ήταν καλύτερο, πόσο τέλεια είχαν περάσει και τι υπέροχο φαγητό είχε .. και σε κάνουν να απορείς γιατί κάθονται εδώ και χάνουν τη βραδιά τους;

Σας έχει τύχει να φύγατε νωρίς από γιατί ε, δεν ήταν και το πιο ζωντανό πάρτι και την επομένη να σας διηγηθούν πόσο υπέροχη ήταν η βραδιά και να αναρωτιέστε αν ΟΛΑ έγιναν αφού φύγατε εσείς; Παλιά πίστευα ότι το πρόβλημα ήμουν εγώ .. μετά κατάλαβα .. και απλά χαμογελώ.

Το να ζεις στο τώρα δεν είναι πάντα εύκολο.. ακόμα πιάνω τον εαυτό μου να αναπολεί τα παλιά ή να ονειρεύεται ότι αύριο θα είναι καλύτερα .. σαφώς δεν είναι απλό να βάζεις στην άκρη τις ανησυχίες σου και τους φόβους σου και να ζεις τη στιγμή. Λέω μόνο πως αξίζει να το δοκιμάσεις, να εξασκηθείς, να τσακώνεις τον εαυτό σου στον αέρα και να τον φέρνεις στο εδώ και τώρα και να το ζεις υπενθυμίζοντας του ότι σε ένα λεπτό θα είναι παρελθόν. 

Και αν δεν σου αρέσει ότι κάνεις ε, σταμάτα το τώρα, δικαίωμα σου είναι. Πήγαινε εκεί που σου αρέσει, με τους ανθρώπους που αγαπάς, όσο συχνά θέλεις, αν θες να δοκιμάσεις κάτι καινούργιο απόλαυσε το, αλλιώς μείνε αυτό που ξέρεις και αγαπάς και ευχαριστήσου το. Γέλα, χόρεψε, αγκάλιασε τους δικούς σου, άκουσε. Κυρίως όμως όταν είσαι με τους ανθρώπους σου να είσαι εκεί και να το ζεις ολόψυχα. Όμως αυτό σημαίνει ότι έχεις επαφή με το συναίσθημα σου, με πιάνεις που λέει και ένας φίλος;

Καλή μέρα να φτιάξουμε απλά γιατί μπορούμε  .... 

Photo by juan mendez from Pexels