Σήμερα σκεφτόμουν τη ζωή μετά τα 50, ιδίως για μας τις γυναίκες.

Πόσες αλλαγές και συγχρόνως πόσες συνειδητοποιήσεις;

Ξυπνάς μια μέρα και ξαφνικά αυτό που το έβλεπες τόσο μακριά, αυτό που φοβόσουν, είναι εδώ στην πόρτα σου, το νούμερο 5 μπήκε μπροστά στα χρόνια σου. Και εσύ συνειδητοποιείς ότι μόνο εκεί υπάρχει, γιατί η καρδιά σου, το μυαλό σου και τώρα πια και το σώμα σου, δεν είναι γερασμένο και  εσύ δεν μοιάζεις σε τίποτα με ό,τι είχες στο μυαλό σου για τις πενηντάρες.

Κοιτάς γύρω σου τις νέες γυναίκες και χαμογελάς - πικρά ή με υπονοούμενο ανάλογα με το πως βιώνεις τη σύγκριση - σκεπτόμενη εκείνο που έλεγε η μανούλα μου «Εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα ‘ρθεις». Ξέρεις ότι έχεις κάνει πολλά, έχεις μεγαλώσει παιδιά, άντρα και γονείς (ναι τους έχεις μεγαλώσει εσύ και το ξέρεις) και τώρα θέλεις να ΖΗΣΕΙΣ.

Να ζήσεις, να φανερωθείς ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.

Κοιτάς γύρω σου και ανακαλύπτεις ότι για πολλούς είσαι αόρατη και δεδομένη. ανησυχείς. Ακούς  το σύντροφο σου ακόμα ή τους φίλους σου να κάνουν αστεία για τις γυναίκες και δεν ξέρεις να θυμώσεις ή να βάλεις τα γέλια.

Αν πάλι είσαι σαν και εμένα, προσπαθείς, παλεύεις να εξηγήσεις ότι η ζωή στα 50 είναι υπέροχη και το ΜΑΖΙ σε αυτή την ηλικία είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να γίνει, μόνο που πρέπει να το έχεις θρέψει όλα αυτά τα χρόνια. Αν έχεις ποτίσει αυτό το δέντρο και το σέβεσαι και εσύ και άλλος, γιατί κακά τα αστεία ο έρωτας χρειάζεται δύο, τότε τώρα είναι η ώρα να μαζέψεις τους καρπούς. Ναι ξέρω, θα μου πεις τις θεωρίες ότι ο έρωτας κρατάει 7 μέρες, 7 μήνες ή 7 τέρμινα, μην παραμυθιάζεσαι ..  εγώ θα σου πω ότι ο έρωτας κρατάει όσο του κρατάς το χέρι. Και κυρίως ότι μένεις ζωντανή όσο ερωτεύεσαι. Όσο ερωτεύεσαι τη ζωή, την κάθε μέρα που περνά, ίσως και τον σύντροφο σου.

Σκεφτόμουν λοιπόν ότι αν υπάρχει κάτι που λατρεύω στη δουλειά που  κάνω, είναι εκείνη η μικρή μεταμόρφωση που συμβαίνει σε κάθε γυναίκα που δουλεύω μαζί της, όταν συνειδητοποιεί ότι είναι τόσο απλό να είσαι ευτυχισμένη, φτάνει να αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο να φανερωθεί και να «ξαναδιαλέξει» τη ζωή που έχτισε όλα αυτά τα χρόνια και να είναι ευτυχισμένος μέσα σε αυτή. Δεν πειράζει που δεν είναι τέλεια, δεν πειράζει που δεν είναι αυτή που είχες φανταστεί, είναι αυτή που μπόρεσες να φτιάξεις, είναι η δική σου ζωή και αυτό είναι το σημαντικό, και μπορείς κάθε μέρα να την κάνεις πιο ουσιαστική και πιο όμορφη, επιλέγοντας την ξανά και ξανά.

Με αγάπη

Κάλλι