​Πολλές φορές, ιδίως εμείς οι γυναίκες, παίρνουμε τον εαυτό μας πολύ στα σοβαρά. Ναι, μην με κοιτάς λοξά! Ακόμα και εγώ τώρα που γράφω το σκέφτομαι. Σκέφτομαι τι θα πεις για μένα, αν θα συνεχίσεις να με διαβάζεις, μήπως και δεν ανταποκρίνομαι στις προσδοκίες σου.

Θα μου πεις «Μα είμαι ένα πολύ σοβαρό άτομο. Δεν θέλω να παίρνω την ζωή ελαφρά!»

Θα συμφωνήσω μαζί σου. Μερικές φορές όμως, σκεφτόμαστε υπερβολικά πολύ. Φέρνουμε και ξαναφέρνουμε στο μυαλό σου όλες τις λεπτομέρειες και τις αναλύουμε. Ο φόβος ότι κάτι μπορεί να μας έχει ξεφύγει και να είναι πολύ σημαντικό κυριολεκτικά μπορεί να μας τρελάνει.

Έχεις πετύχει ποτέ σε παρέα γυναικών που μιλούν για κάποιο γεγονός. Το αναλύουν δίνοντας αξία στο κάθε τι, τη στιγμή, τη θέση, τον τόνο που κάποιος είπε κάτι, ψάχνοντας να βρουν την κρυμμένη σημασία κάθε κίνησης.

Συχνά μιλάμε και σκεφτόμαστε σαν να είμαστε ο «ομφαλός της γης», λες και όλα έχουν να κάνουν με εμάς.

Και μη νομίζετε ότι είναι γυναικείο προνόμιο αυτό μόνο, απλά οι άντρες δεν το αναλύουν στο επίπεδο που το αναλύουμε εμείς.

Βέβαια όλα αυτά μπορούν να αφορούν μόνο εμένα, μπορεί κανείς άλλος να μην έσκασε για την σκηνή που έγινε στο γραφείο, να μην ανέλυσε με όλους τους τρόπους και με κάθε λεπτομέρεια αυτά που του είπε ο σύντροφος του, η φίλη του, η μητέρα του. Μπορεί κανείς άλλος να μην ένιωσε να πεθαίνει από ντροπή επειδή έκανε ένα λάθος και να μην αναλύει για μέρες ΠΩΣ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟ; Αν όμως κάπου αναγνωρίζεις τον εαυτό σου και εσύ τότε άσε με να σου πω τι κάνω εγώ για να βγω από αυτό το επαναλαμβανόμενο μοτίβο.

Πρώτον ακούω το σώμα μου. Θα μου πεις αυτό λες κάθε φορά. Και έχεις δίκιο, γιατί το σώμα μας μπορεί να μας μάθει τόσα, αν το ακούσουμε. Αν λοιπόν νιώθεις κολλημένη, βαριά και με σφιγμένο στομάχι και μια ταινία παίζει συνεχώς στο κεφάλι σου, χωρίς να σου επιτρέπει να σκεφτείς, κάνε μια παύση και άκου τα σημάδια που το σώμα σου στέλνει και δοκίμασε να καταλάβεις που το έχεις παρακάνει.

Μετά ανακαλύπτω εκείνη την μικρή φωνούλα, που σπάνια ακούγεται ανάμεσα στις εσωτερικές μας φωνές που φωνάζουν, και λέει «Περίμενε, δεν είναι υποχρεωτικά να είναι έτσι τα πράγματα». Αν την βγάλεις μέσα από τη φασαρία και την ακούσεις θα σε βοηθήσει πολύ. Ξέρεις, όσο περισσότερο εξασκείσαι να ακούς αυτή την φωνή, τόσα περισσότερα έχει να σου πει. Είναι η φωνή του σοφού σου εαυτού.

Τέλος ζητάω την άποψη από κάποιο έμπιστο πρόσωπο. Όχι οποιουδήποτε φίλου έχω ένα μικρό κύκλο φίλων που είναι εκεί όταν ξεφεύγω και δίνω πολύ μεγάλη σημασία στον εαυτό μου. Δεν ξέρω αν εσύ έχεις ένα τέτοιο κύκλο, πάντως αν δεν έχεις να τον δημιουργήσεις με επιμέλεια. Βρες από τις φίλες ή και τους φίλους σου εκείνους τους ανθρώπους που μπορείς να τους εμπιστευτείς στην δύσκολη στιγμή και ζήτησε την βοήθεια τους. Όταν η ντροπή και η ενοχή σου χτυπούν την πόρτα και εσύ την έχεις ήδη ανοίξει, είναι οι μόνοι που μπορούν να σε βγάλουν ξανά στο φως. Χρειάζεται να είσαι σίγουρη ότι δεν θα σε κρίνουν, ότι θα σε ακούσουν προσεκτικά, αλλά ότι δεν θα σε αφήσουν και να ξεφύγεις.

Αν όλα αυτά δεν δουλέψουν, επιστράτευσε το χιούμορ σου. Παίξε το δράμα στον υπερθετικό βαθμό. Σκέψου τι ακριβώς μπορεί να συμβεί και κάντο τραγωδία. Γίνε μια drama queen συνειδητά. Μα αυτό είναι γελοίο, θα μου πεις. Ε ναι, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου και αν το παίξεις σοβαρά, σίγουρα θα γελάσεις και εσύ στο τέλος.

Τίποτα από όσα γράφω δεν είναι απλά και το ξέρω. Όταν το μυαλό σου κολλήσει είναι δύσκολο να ξεκολλήσει, όμως το να μην παίρνεις τον εαυτό σου πολύ σοβαρά και να μην τα παίρνεις όλα προσωπικά είναι πολύ σημαντικό και θέλει εξάσκηση. Το να σκεφτείς ότι μπορεί και να μην αφορούσαν εσένα όλα όσα έγιναν ή ότι το λάθος που έκανες να μην σταμάτησε τη γη από το να γυρίζει, μπορούν να κάνουν τη ζωή σου πολύ καλύτερη.

Όπως πάντα θα ήθελα να ξέρω πως σου φάνηκε το άρθρο αυτό. Γράψε τις σκέψεις σου στις σημειώσεις από κάτω και αν έχεις ένα θέμα που σε απασχολεί μην διστάσει να επικοινωνήσεις μαζί μου! Θα χαρώ να βοηθήσω!