Οι σκέψεις μας έχουν μεγάλη δύναμη, γιατί ανάλογα με το τι πιστεύεις πράττεις.  Θυμήσου όμως ότι αυτό που σκέφτεσαι είναι η «δική σου» αλήθεια και μόνο.  Ποιος ορίζει τις σκέψεις μας, αν όχι εμείς οι ίδιοι;  Ξέρω ότι η σκέψη ότι έχεις την ευθύνη για τη ζωή που ζεις, είναι μερικές φορές πολύ δυσάρεστη. Είναι τ...

Μερικές φορές χρειάζομαι χρόνο να αφομοιώσω τα συναισθήματα μου και έχω παρατηρήσει ότι όσο μεγαλώνω, τόσο περισσότερο χρόνο θέλω, για να κατασταλάξει μέσα μου ό,τι μου συμβαίνει. Παλιότερα ορμούσα, έτρεχα να πω, να πανηγύρισω ή να κλάψω. Τώρα, έμαθα να περιμένω την επόμενη μέρα ή τη μεθεπόμενη για να εκφράσω τι νιώθω. Αυτή ήταν μια αλλαγή που...

Η Αρετή Βάσσου μοιράζεται μαζί μας την δική της τοποθέτηση για την δύναμη των λέξεων. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ αν μπορεί μια λέξη να αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε την ζωή; Ακούγεται κάπως υπερβολικό, όμως πραγματικά μπορεί μια λέξη να αλλάξει την ζωή μας. Για παράδειγμα, δυο μικρές λεξούλες κουβαλάνε το βάρος του κόσμου, πάνω στα ...

Μπήκαμε πανηγυρικά στο 2023!  Εύχομαι να γιόρτασες και εσύ με τον δικό σου τρόπο την αλλαγή του χρόνου και ελπίζω ο χρόνος να ήρθε γεμάτος χαρά, υγεία και αγάπη για σένα και την οικογένεια σου.  Κάθε χρόνο την Πρωτοχρονιά ευχόμαστε η αλλαγή του χρόνου να φέρει την αλλαγή ζωής που όλοι ποθούμε. Μακάρι όμως οι αλλαγές να ερχόντουσαν τόσο μα...

Όλα αλλάζουν με μεγάλη ταχύτητα. Το σώμα σου αλλάζει, οι άνθρωποι γύρω σου αλλάζουν, ο τρόπος που κινείται ο κόσμος αλλάζει, που μιλάει, που συνδέεται. Αυτά που θέλεις αλλάζουν, αυτά που σκέφτεσαι, αυτά που χρειάζεσαι. Όλα αλλάζουν και κάθε αλλαγή φέρνει αναστάτωση, άγχος. Πόσες φορές δεν ευχήθηκες να έμεναν όλα τα ίδια; Πόσες φ...

ΙΑ«Νιώθεις σαν «ταύρος σε υαλοπωλείο»; Ο θυμός φουσκώνει μέσα σου και είσαι έτοιμη να τα κάνεις όλα γυαλιά καρφιά; Όμως γύρω σου υπάρχουν «πολύτιμα κρύσταλλα». Όλα εκείνα τα δικά σου πολύτιμα κομμάτια ζωής που πάσχισες να τα αποκτήσεις, που τα αγαπάς, που δεν θες να τα χάσεις. Νιώθεις τον αυχένα σου να υποφέρει από το βάρος της σιωπηρής αγωνίας, πο...

Έχεις στην άκρη των χειλιών σου ένα «αφήστε με ήσυχη». Καίγεσαι να το ξεστομίσεις, αλλά σφίγγεις τα δόντια και το καταπίνεις. Υπομονή, καρτερικότητα αλλά και πολύ πίκρα. Κάπως σαν να δάγκωσες το μήλο της γνώσης και ξαφνικά βρέθηκες έξω από τον Παράδεισο που σου είχαν υποσχεθεί όταν ήσουν μικρό παιδί. Αναζητάς την επιβεβαίωση όλων των κινηματογραφικ...