Κάποτε διάβασα ένα άρθρο «Κάνει πολύ μοναξιά εκεί έξω», που τώρα δυστυχώς το ψάχνω αλλά δεν το βρίσκω.. Θυμάμαι όμως ότι ο τίτλος με είχε συγκλονίσει. Τις προάλλες λοιπόν έπεσα επάνω σε αυτή την ερώτηση σε μια ομάδα στο facebook «Τι είναι τελικά η μοναξιά; Είναι ακριβή; Είναι πολύτιμη; Είναι επιλογή; Είναι αναγκαία; »

Συνήθως ότι διαβάζω το «μηρυκάζω» και συνειδητοποίησα ότι καμιά από τις ερωτήσεις, δεν ήταν αρνητική, την έβλεπε ως ακριβή – πολύτιμη – επιλογή ή αναγκαία. Σε καμιά περίπτωση δεν την έβλεπε ως «πρόβλημα». Και όμως η παγκόσμια κοινότητα των ανθρώπων της ψυχικής υγείας την έχει αναγνωρίσει ως το πιο σημαντικό παράγοντα κατά της υγείας, όχι μόνο της ψυχικής αλλά και της σωματικής. 

Η μοναξιά βλάπτει την ψυχική υγεία, καθώς ανοίγει τον δρόμο για την εμφάνιση διαταραχών όπως η κατάθλιψη, το στρες και οι αγχώδεις διαταραχές

Δρ Νίκος Ε. Δέγλερης

Διάβαζα σε ένα ενδιαφέρον άρθρο ότι «όπως εξηγεί ο νευρολόγος-ψυχίατρος Δρ Νίκος Ε. Δέγλερης, διδάσκων Ψυχοθεραπείας στο Πανεπιστήμιο Paris V, στη Γαλλία, είναι καλά τεκμηριωμένο ότι η μοναξιά βλάπτει την ψυχική υγεία, καθώς ανοίγει τον δρόμο για την εμφάνιση διαταραχών όπως η κατάθλιψη, το στρες και οι αγχώδεις διαταραχές. Ωστόσο, πληθαίνουν οι ενδείξεις πως η ψυχική επιβάρυνση που επιφέρει ενεργοποιεί μια αλληλουχία βιολογικών μηχανισμών οι οποίοι οδηγούν σε σωματικά προβλήματα» λέει. «Οι διεργασίες αυτές σχετίζονται επίσης με επιδείνωση πολλών παθήσεων και με αυξημένο κίνδυνο θανάτου από αυτές ».

Τι λες τώρα; σκέφτηκα.. και εγώ που αγαπώ την μοναξιά μου κινδυνεύω;

Τι είναι εκείνο όμως που μας κάνει να μένουμε μόνοι;

«Η φτωχή αυτοεκτίμηση και μια υποανεπτυγμένη αίσθηση αυτοαξίας, αρεστότητας και ελκυστικότητας εμποδίζουν το μοναχικό άτομο να διακινδυνεύσει να κάνει νέες γνωριμίες και σχέσεις» λέει ο Δρ Νίκος Ε. Δέγλερης. Όμως συχνά θα προσθέσω δεν είναι μόνο αυτά είναι η αίσθηση ότι δεν αντέχεις άλλο πόνο και ματαίωση – είναι και ένας τρόπος αυτοπροστασίας, τουλάχιστον για μένα, ιδίως όταν κάνεις καλή παρέα με τον εαυτό σου.

Όμως ακόμα και έτσι δεν είναι λιγότερο επικίνδυνη για την ψυχική και τη σωματική σου υγεία.

Τώρα θα μου πεις «καλά βρε Κάλλι, και τι να κάνω να αρχίσω να βγαίνω με όποιον νάναι για να μην είμαι μόνη;»

Όχι, αυτό για όποιον από εμάς το έχουμε δοκιμάσει, έχει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα.

Άλλωστε μοναξιά δεν είναι μόνο όταν είσαι ΜΟΝΟΣ, μοναξιά, όπως πολύ σωστά είπε μια κυρία στην ομάδα, μπορείς να αισθάνεσαι και μέσα στον γάμο σου, στην οικογένεια σου, σε μια παρέα. Και προσωπικά πιστεύω ότι αυτό είναι και το χειρότερο. Άρα δεν είναι αρκετό να βρίσκεσαι απλά με άλλους. Σημασία έχει να μπορείς να συνδέεσαι να νιώθεις ότι ανήκεις.

Θέλοντας να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση για τον εαυτό μου πρώτα και μετά για σας, κατέληξα σε μερικές σκέψεις που θα δοκιμάσω να μοιραστώ μαζί σας...

1# Βρες στη ζωή σου ένα σκοπό

Δεν έχει σημασία η ηλικία σου – γιατί βλέπεις έχω ακούσει και αυτό, «τώρα εγώωωω!!» ναι έτσι με το ωωωω να το τραβούν. Ναι τώρα, εσύ, βρες στη ζωή σου ένα σκοπό. Και δεν είναι ανάγκη να είναι μεγάλος και ιερός, είναι σημαντικό να γεμίζει εσένα. Βρες ας πούμε κάτι που θα ήθελες να μάθεις ισπανική κουζίνα ή μπριτζ (ναι δεν έχει ηλικία η μάθηση) ή να προσφέρεις ή να συμμετάσχεις yoga, εκδρομές στη φύση. 

Κάτι που να σε ευχαριστεί και να σε κάνει να θέλεις να συνδεθείς με άλλους που ενδιαφέρονται για το ίδιο πράγμα με εσένα.

2# Βρες μια ομάδα να συμμετέχεις 

Συμμετέχοντας σε μια λειτουργική ομάδα, με έμφαση στο λειτουργική, που συνεχώς κινείται προς ένα στόχο, σε βοηθάει να καταφέρεις να προχωρήσεις, γίνεις αυτή που ΜΠΟΡΕΙΣ να γίνεις. Μέσα σε μια ομάδα που νιώθεις ότι παράγεις, δημιουργείς, μοιράζεσαι που αισθάνεσαι χρήσιμη, ότι ανήκεις, ότι αξίζεις.. καταφέρνεις να αλλάζεις η ίδια, όπως αλλάζουν και οι άλλοι και να εξελίσσεσαι. Και η εξέλιξη είναι η ίδια ζωή. 

3# Αντιστάσου στην παρόρμηση της απομόνωσης! 

Οι σχέσεις θέλουν χώρο και χρόνο, θέλουν επιμονή και υπομονή, θέλουν να είσαι ανοιχτή και ευάλωτη. Ναι, δεν είπα ποτέ ότι είναι εύκολο.

Συχνά θα νιώσεις την ανάγκη να γυρίσεις στην ασφάλεια του «μοναχός σου χόρευε και όσο θέλεις πήδα.» Άλλωστε θα βρεθούν αρκετοί να σε παροτρύνουν «να κάτσεις στα αυγά σου» – «που να μπλέκεις τώρα;» – «Πρόσεχε, θα πληγωθείς».

Μερικές φορές όμως αξίζει να το διακινδυνεύσεις, ακόμα και αν δεν σου βγει σε «καλό», θα έχεις μάθει κάτι παραπάνω για σένα και θα μπορείς να εμπιστεύεσαι περισσότερο την ικανότητα σου να συνδεθεί. Σου ακούγεται οξύμωρο; Δεν είναι! Όταν ξέρεις ότι μπορείς να σηκωθείς, τότε επιτρέπεις στον εαυτό σου να πέσει. 

Ένας από τους λόγους που τα κοινωνικά δίκτυα είναι τόσο διαδεδομένα και ό,τι και αν λέμε το μάτι μας είναι πάντα στο τηλέφωνο μας ή το tablet για να μην χάσουμε κάποιο like, κάποιο comment, είναι η ασφάλεια που μας δίνει ότι κάποιος «νοιάζεται», αλλά δεν κινδυνεύουμε, γιατί είμαστε ασφαλείς στο σπίτι μας.

Όμως οι σχέσεις δεν είναι έτσι, έχουν ρίσκο, είναι ζωντανοί οργανισμοί όπου δίνεις και παίρνεις. Είναι η ίδια η ζωή.

Και η ζωή είναι εκεί έξω.

Αν θες λοιπόν αν ζήσεις καλά και πολύ βρες έναν σκοπό, βρες μια ομάδα που να έχει τον ίδιο σκοπό με σένα και βγες να ζήσεις ουσιαστικά. Δεν έχει σημασία το τι θα κάνεις και το πώς θα το κάνεις, σημασία έχει γιατί θα κάνεις αυτό που κάνεις.

 Και μην ξεχνάς δεν είσαι μόνη. Αν χρειάζεσαι ένα μικρό «σπρώξιμο» για να προχωρήσεις στο δρόμο που ονειρεύεσαι, είμαι εδώ να βοηθήσω. Μην διστάσεις να επικοινωνήσεις.

Αν έχεις μια ιστορία μοναξιάς ή λόγους που πιστεύεις ότι η μοναξιά είναι καλύτερη θα χαρώ να τους συζητήσουμε είμαι σίγουρη ότι θα βοηθήσει και άλλους πες μας την ιστορία σου στα σχόλια.

Αν σου άρεσε αυτό το άρθρο και νομίζεις ότι μπορεί να βοηθήσει και άλλους μοιράσου το με τους φίλους σου. Αν θες να παίρνεις νέα μου κάνε like στη σελίδα μου και γράψου στην mail list της και θα λαμβάνεις στο mail σου τα άρθρα του blog μου και τα σεμινάρια που ετοιμάζω.

Και βέβαια αν θέλεις να με ακούσεις έλα την Κυριακή στις 11.00 στο live στη σελίδα του New Path by Kalli στο Facebook που θα μιλήσουμε για το θέμα αυτό. Σε περιμένω.

Και μην ξεχνάς η ζωή είναι υπέροχη και αξίζει να την μοιράζεσαι με άλλους!.

by Author