Houston έχουμε πρόβλημα!!!

Ή αλλιώς Μήνυμα εστάλη, μήνυμα δεν ελήφθη.

Σου έχει τύχει να μιλάς με κάποιον και μετά να συνειδητοποιήσεις ότι μιλούσες στο κενό. Και δεν μιλάω για το να έχει κλείσει η γραμμή, αν και το συναίσθημα δεν διαφέρει και πολύ, αλλά για το συναίσθημα ότι άλλο έλεγες εσύ και άλλο καταλάβαινε ο άλλος ή το αντίστροφο.

Καλά μπορεί να συμβαίνει αυτό μόνο σε μένα, αλλά κάτι μου λέει ότι δεν είμαι μόνη.

Μερικές φορές δε, να φτάσεις και να τσακωθείς – αν όχι όλες δηλαδή – χωρίς να ξέρεις γιατί τελικά τσακώθηκες. Βρίσκεσαι μετά από καιρό με τον άλλον και σε πιάνουν τα γέλια από την ασυνεννοησία.

Στην εποχή μας που η επικοινωνία είναι το στο φόρτε της, είναι σημαντικό να καταλάβεις τι κάνεις «λάθος». Συμφωνείς;

Και επειδή μπορεί να πιστεύεις ότι τα έχεις ακούσει πολλές φορές, αλλά για να σου ξανασυμβαίνει δεν τα έχεις καταλάβει, θα κάνω μια προσπάθεια να τα πω λίγο διαφορετικά ακολουθώντας ένα παράδειγμα κακής επικοινωνίας.

Τις προάλλες παρακολουθούσα ένα webinar.

Όπως ήταν φυσικό έπρεπε να έχουμε κλειστά τα μικρόφωνα για να ακούμε τον ομιλητή.

Οι περισσότεροι συμμορφωθήκαμε χωρίς πολλά πολλά.

5 όμως άτομα, δεν το έκλειναν με τίποτα ή το έκλειναν και αμέσως μετά το άνοιγαν ξανά.

Ο ομιλητής αναγκαζόταν να επαναλαμβάνει την ίδια οδηγία «Κλείστε παρακαλώ τα μικρόφωνα σας», ξανά και ξανά.

Το ακροατήριο άρχισε να εκνευρίζεται και να διαμαρτύρεται, εφόσον κάθε φορά που κάποιος μιλούσε κάλυπτε τον ομιλητή και χάναμε την συνέχεια αυτών που έλεγε.

Αντίθετα ακούγαμε τις ιδιωτικές συζητήσεις των ανθρώπων αυτών που δεν ενδιέφεραν κανέναν και που ήταν φανερό ότι δεν ήξεραν ότι τους ακούγαμε.

«Ποιο πρόβλημα επικοινωνίας;» θα μου πεις, σε βλέπω. «Αναίσθητοι ήταν, που δεν τους ενοιάζει τίποτα.»

Περίμενε, περίμενε.

Ας δούμε το πρόβλημα της επικοινωνίας. Γιατί δεν έφτανε σε αυτούς τους ανθρώπους το μήνυμα να κλείσουν τα μικρόφωνα τους, ενώ η οδηγία ήταν ξεκάθαρη και διατυπωμένη σωστά.

Και πριν απαντήσεις με περισσότερους χαρακτηρισμούς, θα σου πω ότι αυτό είναι το πρώτο λάθος στην επικοινωνία.

Να βγάζεις συμπέρασμα χωρίς να ακούσεις όλη την ιστορία.

Πριν θεωρήσεις λοιπόν ότι ΞΕΡΕΙΣ τι φταίει, σκέψου τις φορές που προσπάθησες να εξηγήσεις κάτι στη φίλη σου, το αφεντικό σου, τον άντρα σου, τη γυναίκα σου, τα παιδιά σου, την μητέρα σου και δεν τα κατάφερες.

Γιατί τα «λάθη» είναι πάντα τα ίδια. 

Επαναλαμβάνεις συνεχώς το ίδιο

«Κλείστε τα μικρόφωνα σας», έλεγε και ξαναέλεγε ο ομιλητής, αλλά και άλλοι ενοχλημένοι συμμετέχοντες.

Συμφωνείς ότι εκτός από την περίπτωση που ο άλλος δεν μιλάει την ίδια γλώσσα με εσένα, η εντολή ήταν σαφής και ξεκάθαρη;

Πόσες φορές όμως έχεις επαναλάβει και εσύ την ίδια πρόταση χωρίς να φέρεις κανένα αποτέλεσμα;

Την επαναλαμβάνεις δε σε διάφορους τόνους, λες και το πρόβλημα στον άλλον είναι ακοής. Σιγά σιγά ανεβάζεις την ένταση πιστεύοντας ότι αλλάζοντας την ένταση και την χροιά θα γίνεις πιο κατανοητός, θα αυξήσεις το κύρος σου, θα καταφέρεις να επιβληθείς.

Σίγουρος ότι η σύνταξη της πρότασης είναι σωστή, το νόημα ξεκάθαρο και συμπεραίνεις κατ' επέκταση ότι ο λόγος που δεν το καταλαβαίνει ο άλλος είναι γιατί δεν θέλει ή γιατί δεν τον ενδιαφέρει. Σωστά;

Άρα το επαναλαμβάνεις ξανά και ξανά πιστεύοντας ότι αυτή την φορά θα τον κάνεις να το καταλάβει και θα τον αναγκάσεις επιτέλους να συμμορφωθεί.

Δεν δουλεύει όμως έτσι και το ξέρουμε όλοι.

Πιστεύεις αυτό που πιστεύεις

​Συγχρόνως εσύ αρχίζεις να ακολουθείς το συναίσθημα σου και να οδηγείσαι σε μια πεποίθηση.

Αυτό δυσκολεύει την επικοινωνία ακόμα περισσότερο.

Όταν όμως συμβαίνει κάτι, εσύ πάντα κάτι πιστεύεις.

Ο Tony Robbins λέει ότι για οτιδήποτε μας συμβαίνει στην ζωή μας, εμείς αυτόματα απαντάμε σε 3 ερωτήσεις.

Ποιο είναι το γεγονός;

Τι σημαίνει αυτό για μένα;

Και τι θα κάνω εγώ για αυτό;

Στο παράδειγμα μας το γεγονός είναι σαφές, δεν έκλειναν το μικρόφωνο παρά τις επανειλημμένες συστάσεις.

Τι σήμαινε όμως αυτό για τον καθένα μας ήταν διαφορετικό.

Ακόμα και τώρα που διαβάζεις την δική μου περιγραφή είμαι σίγουρη ότι έχεις κάποιο συναίσθημα. Μπορεί να έχεις θυμώσει ή αγανακτήσει ή λυπηθεί.

Αν θες σταμάτα το διάβασμα και σημείωσε αυτό που σκέφτεσαι θα σου είναι χρήσιμο.

99% είναι το ίδιο που σκέφτεσαι σε κάθε παρόμοια περίπτωση.

Βλέπεις ανάλογα με τον τρόπο που παίρνεις τα πράγματα, κρίνεις και όλα όσα σου συμβαίνουν κάθε μέρα.

Μπορείς να το χαρακτηρίσεις από αγένεια και γαϊδουριά μέχρι αστείο και διασκεδαστικό.

Μπορείς να προσβληθείς ή να χαριτολογήσεις.

Να ανησυχήσεις ή να γίνεις έξαλλος.

Όλη η γκάμα των συναισθημάτων είναι εδώ και πυροδοτούνται από το ίδιο γεγονός.

Κάποιοι δεν έκλεισαν το μικρόφωνο τους παρ' όλες τις συγκεκριμένες επαναλαμβανόμενες οδηγίες.

Και θα μου πεις λάθος είναι αυτό. Είναι αυτό που είναι, το θέμα είναι να το καταλαβαίνεις.

Και αν θέλεις να επικοινωνήσεις με τον άλλο συνέχισε να διαβάζεις.

Δεν ακούς τι σου λέει ο άλλος

​Έχοντας αποφασίσει τι συμβαίνει κάνεις το πιο βασικό λάθος, δεν ακούς τον άλλον.

Επιμένεις σε αυτό που λες χωρίς να δίνεις σημασία στο τι λέει ο άλλος.

Μια από τις πιο σημαντικές ερωτήσεις για να λύσεις μια παρεξήγηση είναι να κάνεις την απλή ερώτηση:

«Στάσου, τι εννοείς;»

Με την παρότρυνση ΣΤΑΣΟΥ βάζεις τον άλλον, αλλά και τον εαυτό σου, αυτόματα σε μια στιγμιαία παύση.

Και ρωτώντας τον ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ;

Του ζητάς να εξηγήσει αυτό που λέει με περισσότερα λόγια.

Θα μου πεις ότι στο παράδειγμα μου αυτό του webminar ήταν σχεδόν αδύνατον.

Η πίεση ήταν μεγάλη και είμαστε πολλά άτομα.

Που να απευθυνθεί η ερώτηση;

Και όμως κάποιος μας έδωσε μια βασική πληροφορία που εξηγούσε την κατάσταση και χρειαζόταν να το ακούσουμε.

Το ZOOM έχει -με γράμματα- την εντολή MUTE και UNMUTE. Όταν λοιπόν είναι ανοιχτό το μικρόφωνο σου, στην γωνία της οθόνης σου παρουσιάζεται η λέξη MUTE, που δεν περιγράφει την κατάσταση που βρίσκεσαι, δεν σημαίνει ότι έχεις κλειστό το μικρόφωνο, αλλά ότι το σημείο αυτό είναι που πρέπει να πατήσεις για να σιγήσεις το μικρόφωνο σου, που εκείνη την ώρα είναι ανοιχτό.

Το αντίθετο φυσικά συμβαίνει όταν έχεις κλειστό το μικρόφωνο σου, τότε η εντολή που φαίνεται είναι UNMUTE, προκειμένου να σε οδηγήσει στο σημείο που πρέπει να πατήσεις όταν θελήσεις να βγεις από την σιγή, να ανοίξεις το μικρόφωνο σου για να μπορέσεις να μιλήσεις.

Θα μου πεις μα έτσι ουτ' αλλιώς από πάνω υπάρχει μια εικόνα του μικροφώνου που είτε είναι διαγεγραμμένο, όταν το έχεις κλειστό ή είναι χωρίς διαγράμμιση, όταν το έχεις ανοιχτό και μπορείς να μιλήσεις. Γιατί δεν είναι κατανοητό.

Όμως η διαγεγραμμένη εικόνα γράφει από κάτω MUTE και το ανοιχτό γράφει UNMUTE και εσύ έχει προεξοφλήσει ότι όλοι έχουμε εξοικείωση με τα σύμβολα, ενώ αποδεδειγμένα ένα μικρό ποσοστό δεν έχει και αυτό οφείλεις να το λαμβάνεις υπόψη σου.

Στη δική μας περίπτωση ο ομιλητής αποφάσισε να συνεχίσει την ομιλία του μέχρι το τέλος ευγενικά, διακόπτοντας κατά διαστήματα για να επαναλάβει μια οδηγία που σίγουρα πια δεν οδηγούσε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Πόσες φορές το έχεις κάνει; Εγώ άπειρες!!

Θα μπορούσε να είχε πάρει 10 άλλες αποφάσεις, αλλά επέλεξε αυτή.

Όμως το θέμα μας δεν είναι αυτό.

Το θέμα μας είναι ότι εφόσον παραμείνεις στην δική σου οπτική των πραγμάτων και απλά επαναλαμβάνεις αυτό που λες, πιο καθαρά, πιο σταθερά, πιο επιτακτικά, έχοντας προαποφασίσει ότι ο άλλος ΔΕΝ θέλει να καταλάβει, το μόνο που θα καταφέρεις είναι να χάσεις την ευκαιρία να επικοινωνήσεις ουσιαστικά.  

​Αν αυτό το άρθρο σε βοήθησε και νομίζεις ότι μπορεί να βοηθήσει και άλλους μοιράσου το. Θα χαρώ πολύ. Μπορείς να παίρνεις νέα μου κάνοντας like στη σελίδα μου στο facebook και αν γραφτείς στην mail list του New Path τα άρθρα μου θα έρχονται στο mail σου όπως και άλλα νέα, συμβουλές και ανακοινώσεις για τα workshops μου για να σε βοηθήσουν να ζήσεις τη ζωή που ονειρεύεσαι.

Και βέβαια μπορείς να έρθεις να μιλήσουμε live τις Κυριακές στις 11:00 θέματα που σε αφορούν για να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου. Ενεργοποιώντας τις ειδοποιήσεις δεν θα το χάνεις. Έλα μαζί μας. 

Γιατί η ζωή είναι υπέροχη και αξίζει να την ζεις με πάθος.